Ενδεχομένως, θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει με κάθε κριτική που γίνεται για το νέο κυβερνητικό σχήμα. Βόλεμα, επιβράβευση, ίδια πρόσωπα, ομολογία αποτυχίας. Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο του ανασχηματισμού είναι η τοποθέτηση του Β. Βενιζέλου στη θέση του Αντιπροέδρου και στο κορυφαίο πόστο του Υπουργού Οικονομικών, αλλά και η είσοδος βενιζελικών στελεχών όπως ο Π. Κουκουλόπουλος στο Εσωτερικών

που είχαν έως τώρα κριτική στάση έναντι των κυβερνητικών επιλογών [http://taxalia.blogspot.com/2011/05/blog-post_6349.html].

Λογικά, δύο τινά μπορεί να συμβούν ειδικά όσον αφορά στον Β. Βενιζέλο. Ή να ασπαστεί τις αντιλαϊκές και αντιαναπτυξιακές εντολές της τρόικας και των επιλογών του Γ. Παπανδρέου, ή να στηλώσει τα πόδια και να ανταποκριθεί στις απόψεις που εξέφρασε μέχρι χθες. Αν κάνει το πρώτο, θα εκτεθεί ανεπανόρθωτα πολιτικά. Αν κάνει το δεύτερο, τότε η νέα κυβέρνηση μετράει μέρες! Είναι προφανές ότι ο πολύπειρος Βενιζέλος θα επιχειρήσει να ελιχθεί, όμως σίγουρα αυτή τη φορά δεν θα είναι τόσο εύκολο -με τις χιλιάδες "αγανακτισμένων" στις πλατείες και εκατομμύρια Έλληνες πραγματικά αγανακτισμένους να αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης και διακατέχονται από πρωτοφανή δυσπιστία και καχυποψία έναντι του πολιτικού κόσμου.

Μένει να δούμε πόσο σύντομα θα σκάσει η... βόμβα. Και ίσως δικαιωθούν εκείνοι που σήμερα υποστηρίζουν ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα δεν είναι τίποτε άλλο από μια προεκλογική μηχανή που θα προετοιμάσει τις εκλογές για τον Σεπτέμβριο, πριν τον πιο δύσκολο ελληνικό χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών.