Η σκηνοθέτης, Καίτη Σαμαρά, δήλωσε στο thessnews.gr:

Είναι η γνωστή κλασική ιστορία από το βιβλίο του Μπράμ Στόουκερ, “Κόμης Δράκουλας”, αλλά λίγο αλλαγμένη και διαμορφωμένη. Διαπραγματεύεται την εξοικείωση μας με το θάνατο. Ο Κόμης δεν πεθαίνει ποτέ και αυτή είναι η κατάρα του, να ζει τη ματαιότητα της κάθε μέρας. Το συγκεκριμένο θέμα με απασχολούσε πολλά χρόνια, από το γυμνάσιο που είχα διαβάσει το βιβλίο. Κάτι με τραβούσε να ασχοληθώ με αυτό.

Ο «Nosferatu» δεν απευθύνεται σε περιορισμένη μερίδα κοινού. Το έργο είναι ιδιαίτερο και ατμοσφαιρικό και ακριβώς για αυτό γοητεύει το θεατή. Βασίζεται κατά πολύ στη μουσική, κάτι σαν χορογραφία των ηθοποιών, οι οποίοι δεν μιλάνε, καθώς τα λόγια είναι ηχογραφημένα.

Βλέπουμε πως το κοινό της Θεσσαλονίκης δείχνει μια σταδιακή ανοδική ανταπόκριση. Δεν έχουμε παράπονο.

Πέρυσι συνεργαστήκαμε με το Δήμο και ανεβάσαμε τη θεατρική παράσταση “Μουγκαφον-οι” και η αλήθεια είναι πως ακόμη περιμένουμε τα χρήματα! Ήταν δύσκολες οι συνθήκες στην περσινή συνεργασία. Το Θέατρο Κήπου δεν είναι δομημένο σωστά. Είναι τεράστιο, δεν έχει καλή ακουστική ούτε και οργάνωση. Τουλάχιστον μέχρι πέρυσι αυτά αντιμετωπίσαμε. Φέτος παρατηρείται μια προσπάθεια. Αν αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο, μπορεί να συμμετάσχουμε. Πάντως πέρυσι υπήρξε μια ολόκληρη διαδικασία, και ακόμη περιμένουμε τα χρήματα.

Στο thessnews.gr δήλωσαν τα εξής οι συντελεστές της παράστασης:


"Αν μπορώ να κάνω ένα διαχωρισμό, τεχνικά με ουσιαστικά, θα έλεγα αρχικά πως τα μάτια σου, το πρόσωπό σου, το σώμα σου, μέχρι το μικρό σου δαχτυλάκι μπορούν να νιώσουν τον παλμό, την ένταση, το συναίσθημα, το ένστικτο και να το αντιδράσουν, να το κοινωνήσουν στους άλλους, δίχως ένα βασικό μέσο, ίσως το πιο ευδιάκριτο σε σχέση διαφοράς με τα υπόλοιπα όντα, αυτό του λόγου. Και ως προς την ίδια την ουσία, ότι ο θάνατος αντιμετωπίζεται σαν ένα μοιραίο, τις περισσότερες φορές, γεγονός. Θέλω να πω, άμαχος δέχεσαι το συμβάν, θρηνείς, πονάς, σοκάρεσαι, συμβιβάζεσαι, ενώ πράγματι, αν είχες βρει τις δυνάμεις σου, την ισορροπία στη ψυχή σου, θα όφειλες να είσαι έτοιμος σε κάθε στιγμή να το δεχτείς ως λύτρωση. Τους ευχαριστώ πολύ για όλη αυτή την ανάταση."
Αρετή Πολυμενίδη

“Είναι η πρώτη μου χρονιά στο “Θέατρο έξω απο τα Τείχη” και έχω ενθουσιαστεί με το κλίμα της ομάδας αλλά και με την παράσταση που είναι εξαιρετική. Είναι μια πρόκληση, από τη στιγμή που δεν έχει λόγια, καθώς πιο δύσκολα μπορεί να δοθεί η έκφραση. Πρέπει να το νιώσεις για να σου βγει η κίνηση.”

“Η παράσταση διαπραγματεύεται το πως βλέπουμε τη ζωή, το θάνατο, τις σχέσεις και τη στάση μας απέναντι στο διαφορετικό. Η συγκεκριμένη παράσταση με αγγίζει προσωπικά και τη ζωή μου τώρα."

Σκηνοθεσία-θεατρική προσαρμογή-επιλογή μουσικής: Καίτη Σαμαρά

Σκηνικά-κοστούμια-φωτισμός: Απόστολος Αποστολίδης

Φωτογραφία: Σοφία Ζωντανού

Μακιγιάζ: Αγγελική Στουρνάρα

Σχεδιασμός εντύπων: Γιώργος Γεωργίου