Στο πλαίσιο του προγράμματος του ΥΠ.ΠΟ.Τ «Θεσσαλονίκη – Σταυροδρόμι Πολιτισμών»

Η βερολινέζικη Schaubühne, είναι ένα από τα πιο ιστορικά και φημισμένα θέατρα της Γερμανίας. Από την ίδρυσή της, το 1962, ταυτίστηκε με μερικές από τις σημαντικότερες μορφές του γερμανικού θεάτρου. Από το 1999 μέχρι σήμερα, καλλιτεχνικός διευθυντής της Schaubühne είναι ο σκηνοθέτης Τόμας Όστερμαιερ.

Info: www.schaubuehne.de

Το Εθνικό Θέατρο Habima του Ισραήλ ιδρύθηκε στο Μόσχα το 1919. Το 1928 ο θίασος εγκαταστάθηκε στο Τελ Αβίβ, όπου καθιερώθηκε ως ο κορυφαίος θεατρικός οργανισμός της χώρας. Καλλιτεχνικός διευθυντής του Habima είναι ο σκηνοθέτης Ιλάν Ρόνεν.

Info: www.habima.co.il

-----------------------------------------------------------------

Αυτή η παράσταση «ανοιχτής φόρμας», που δημιουργήθηκε από τη συγγραφέα και σκηνοθέτιδα Γιάελ Ρόνεν, σε συνεργασία με μια ομάδα γερμανών, ισραηλινών και παλαιστίνιων ηθοποιών, επιχειρεί να αναλύσει τις σχέσεις των τριών εθνών – με άλλα λόγια, να λύσει έναν γόρδιο δεσμό. Ο θίασος αποτελείται από νέους Γερμανούς που προέρχονται από οικογένειες τόσο από την πρώην δυτική, όσο και από την πρώην ανατολική Γερμανία. Άλλοι πάλι είναι μουσουλμάνοι ή χριστιανοί Παλαιστίνιοι με ισραηλινά διαβατήρια. Κάποιοι είναι εβραίοι, που ζουν στο Ισραήλ, την Ευρώπη, ακόμη και τη Νότια Αφρική… Όλοι τους ανασύρουν τις προσωπικές και οικογενειακές τους μνήμες για να κατανοήσουν τις περίπλοκες και οδυνηρές διαδρομές που συνδέουν τις εθνικές τους ιστορίες.

Η Γιάελ Ρόνεν, η πιο ενδιαφέρουσα ισραηλινή σκηνοθέτης της γενιάς της, πρωτοπόρα και προκλητική, θέλει να μιλήσει για το Εδώ και το Τώρα, κοιτάζοντας όμως πίσω, στο παρελθόν, στις προηγούμενες γενιές που διαμόρφωσαν τις ταυτότητες όλων αυτών των νέων ανθρώπων. Ποια είναι η υφή της μνήμης, της ενοχής…; Πώς φτιάχνονται οι θύτες και τα θύματα; Πώς διαμορφώνονται οι μύθοι, οι συμμαχίες και οι συγκρούσεις που συνιστούν την εθνική μας συνείδηση; «Τα στερεότυπα έχουν καταρρεύσει», λέει η Ρόνεν, τοποθετώντας επί σκηνής τη νεότερη γενιά, που τολμά να ψηλαφήσει, να αμφισβητήσει τα κληρονομημένα τραύματα, οδηγώντας τον θεατή άλλοτε στη συγκίνηση και άλλοτε σε ασυγκράτητα γέλια.

Η παράσταση Third Generation ξεκίνησε ως work in progress και πήρε την οριστική της μορφή στο Ισραήλ και τη Γερμανία, πριν αρχίσει την επιτυχημένη ευρωπαϊκή της περιοδεία.

Σκηνοθεσία: Yael Ronen

Δραματουργική συνεργασία: Amit Epstein, Irina Szodruch

Παίζουν:

Knut Berger, Niels Bormann, Karsten Dahlem, Ishai Golan,

George Iskandar, Orit Nahmias, Rawda, Ayelet Robinson,

Judith Strößenreuter, Yusef Sweid

Διάρκεια: περίπου 1 ώρα και 50 λεπτά (ακολουθεί συζήτηση με το κοινό)

Συμπαραγωγή: Schaubühne Berlin, Habima National Theatre of Israel, Ruhrtriennale 2009 (παραγγελία του Theater der Welt 2008).

---------------------------------------------------------

«Συναρπαστική, καταπιεστική, εφιαλτική, πολεμική και διδακτική παράλληλα. Αλλά, πάνω απ’ όλα μια παράσταση τρομερά αστεία και απελευθερωτική. Ένα ανοιχτό παράθυρο στο μέλλον.» - Die Welt

«Η Ρόνεν μας οδηγεί με τέτοια ταχύτητα στο επίπεδο του απόλυτου παραλογισμού, που αναγκάζει τους θιασώτες των ηθικών αρχών και του πολιτικά ορθού να χοροπηδούν στις θέσεις τους – σου έρχεται να αρχίσεις να ουρλιάζεις ή να πέσεις κάτω από τα γέλια.» - Berliner Morgenpost

«Η παράσταση της Ρόνεν μπορεί να κυριαρχείται από μια χιουμοριστική ελαφρότητα, όμως πρόκειται για ένα γέλιο που συχνά παγώνει στα χείλη. Το κωμικό στοιχείο, όπως στις πικρές κωμωδίες του Ταμπόρι, προκύπτει από το πένθος και την απόγνωση που γεννά το ανείπωτο.» - Süddeutsche Zeitung